انواع رنگ نقاشی مورد استفاده‌ی هنرمندان
به عنوان یک هنرمند باید بدانید کدام رنگ مناسب شماست پس باید با انواع رنگ نقاشی آشنا باشید . پس دقت نمایید که آیا قصد خلق یک اثر هنری را دارید یا مایل به نقاشی ساختمان هستید و ابزار رنگ آمیزی ساختمان به کارتان می آید؟ بسیاری از هنرمندان از رنگ اکریلیک ، آبرنگ یا رنگ روغن در آثار هنری‌شان استفاده می‌کنند. در این مقاله شما را با انواع رنگ نقاشی آشنا خواهیم کرد.در طول تاریخ، شیوه نقاشی هنرمندان و وسایل مورد استفاده‌ی آنها تکامل پیدا کرده است. فناوری جدید و تغییر ذائقه به این معنی است که رنگ‌های مورد استفاده‌ی هنرمندان همچنان تغییر یافته‌اند. برخی از انواع نقاشی‌ها، مانند نقاشی‌های دیواری و رنگ مات یا بی‌جلا، به طور مکرر انجام نمی‌شوند، اما برخی دیگر احیاء می‌شوند. مثلاً علاقه‌ی مجدد به حروف‌چینی دستی و نقاشی با علائم، باعث شده نقاشی رنگ مات یا بی‌جلا بیش از پیش مُد شود و خرید رنگ این گونه رنگ‌ها افزایش یابد.
۱۰ نوع نقاشی که به هنرمندان کمک می‌کنند خلاقیت خود را بیان کنند
۱- رنگ روغن
رنگ روغن یکی از متداول‌ترین انواع رنگ در آثار هنری است. و از آنجا که از نامش پیدا است، این نوع رنگ دارای رنگدانه‌هایی در روغن است. این رنگ می‌تواند هر نوع روغنی مانند روغن بذر کتان، گردو یا روغن آفتابگردان باشد. قرن‌ها است که هنرمندان از رنگ روغن برای خلق شاهکارهای خود استفاده می‌کنند. مشهورترین مشخصه‌ی رنگ روغن خشک شدن (بسیار) آهسته‌ی آن است، به ویژه هنگامی که نقاش از لایه‌های غلیظی از ماده استفاده می‌کند. این امر همچنین می‌تواند چیز مفیدی باشد زیرا اصلاح کار تا زمان خشک شدن رنگ آسان خواهد بود. رنگ روغن به لطف قوام زیادی که دارد اغلب برای ایجاد جلوه‌های بافت‌دارِ خارق‌العاده مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگرچه کار با آن کثیف‌کاری است و هنگام کار با واسطه‌هایی که دارای عناصر سمی هستند باید دقت زیادی داشته باشید، اما به دلیل رنگ‌های غنی که تولید می‌کند، هنوز مورد پسند هنرمندان است وقتی نوبت به حفظ آثار هنری می‌رسد، مشخص است که نقاشی‌های رنگ روغن به مرور زمان به دلیل تأثیر نور تغییر رنگ می‌دهند. در نقاشی‌های رنگ روغن، زمانی که برای مدت طولانی‌تری (یعنی هفته‌ها یا ماه‌ها) در معرض نور قرار نگیرند، ممکن است روغن (بذر کتان) شروع به تیره شدن کند. قرار گرفتن مجدد نقاشی در معرض نور باید این تیرگی را برطرف کند. از سقز می‌توان برای رقیق کردن رنگ و ایجاد یک قوامِ لک مانند استفاده کرد.
تکنیک‌های خاصی مانند fat-over-lean وجود دارد که باید هنگام کار با رنگ‌های روغن دنبال کنید. دلیل این امر این است که اگر یک رنگ که سریعتر خشک می‌شود روی رنگی که دیرتر خشک می‌شود قرار داده شود، اختلاف سرعت خشک شدن می‌تواند مشکلاتی را در نقاشی رنگ شده ایجاد کند. این امر اغلب می‌تواند منجر به ترک خوردن رنگ شود.
بنابراین تعجب‌آور نیست که این یکی از محبوب‌ترین انواع نقاشی است ودر بسیاری از موزه‌ها مانند گوگنهایم در نیویورک، لوور در پاریس و اوفیزی در فلورانس دارای مجموعه‌های بزرگی از نقاشی رنگ روغن هستند یکی از نقاشی‌های معروف رنگ روغنِ «خیابان کوچک» توسط یوهانس ورمیر است که مربوط به سال 1658 می‌باشد.
۲- رنگ اکریلیک
رنگ اکریلیک یکی از متداول‌ترین و مقرون به صرفه‌ترین نوع رنگ‌ها است که توسط هنرمندان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این رنگ به بیشترِ بیس‌ها (چوب، بوم، فلز …) متصل می‌شود و برخلاف رنگ روغن، رنگ اکریلیک خیلی سریع خشک می‌شود و برای کار با لعاب نیز مفید است، زیرا زمان خشک شدن آن بسیار سریعتر از روغن است.
از نظر بافت و زمان خشک شدن دارای تنوع وسیعی هستند. این رنگِ محلول در آب به سرعت خشک می‌شود، غیرسمی و مقرون به صرفه است و اغلب یک انتخاب عالی برای نقاشان با هر سطحی از مهارت می‌باشد. رنگ اکریلیک با گذشت زمان بهتر از رنگ روغن حفظ می‌شود، زیرا مستعد ترک و زرد شدن نیست. تکنیک‌های رنگ‌آمیزی بیشماری برای رنگ اکریلیک وجود دارد و هنرمندان با رنگ ترکیبی ت(رکیب این رنگ با واسطه‌های مختلف و یا استفاده از اسپری اکریلیک،)در شکل نهایی انعطاف‌پذیری دارند. اگرچه اکریلیک در صورت خشک شدن کامل بر روی بوم در برابر آب مقاوم است، اما خاصیت محلول در آبِ آن در هنگام رطوبت باعث پاکسازی آسان نقاشی می‌شود.
ماده‌ای که رنگدانه‌ها را در خود جاسازی می‌کند، یک امولسیون اکریل بر پایه آب است. بنابراین، در جایی که رنگ روغن بر پایه روغن باشد، رنگ اکریلیک بر پایه آب خواهد بود.
وقتی رنگ خشک می‌شود (معمولاً کمی تیره‌تر از آنچه در ابتدا به نظر می‌رسید)، آب تبخیر می‌شود و رنگی که باقی می‌مانده نسبت به نقاشی‌های رنگ روغن بسیار آسیب پذیرتر خواهد بود و مستعد تأثیرپذیری از رطوبت، دما و نور است. به همین دلیل رنگ اکریلیک از انواع محبوب رنگ‌های هنری است.
وقتی آب تبخیر شد، لایه‌ی رنگ دیگر قابل حل در آب نیست، بنابراین باید خیلی خوب قلموهای خود را بشویید وگرنه رنگ بر روی آنها سفت می‌شود. بسته به میزان آبِ اضافه شده به محلول، رنگ اکریلیک می‌تواند شبیه نقاشی‌های آبرنگ یا رنگ روغن باشد.
خوشبختانه روش‌هایی برای کاهش سرعت خشک شدن آن وجود دارد. رنگ‌های مخصوصِ خشک شدن آهسته مانند اکریلیک‌های Golden OPEN با این ایده طراحی شده‌اند. خشک شدن آنها خیلی بیشتر طول می‌کشد و این کار باعث می‌شود ترکیب کردن آنها آسانتر از اکریلیک‌های سنتی باشد. همچنین افزودنی‌هایی مانند کنُدکننده وجود دارد که می‌توانند به رنگ اضافه شوند تا روند خشک شدن را آهسته کنند. بسیاری از هنرمندان همچنین دوست دارند نقاشی خود را با آب اسپری کنند تا هنگام کار آن را مرطوب نگه دارند. یک تکنیک دیگر نقاشی اکریلیک این است که مانند رنگ آبرنگ خواهد بود. با افزودن آب به رنگ، بطور قابل توجهی رقیق می‌شود. سپس می‌توان آن را به روشی مشابه با آبرنگ استفاده کرد.
احتمالاً مشهورترین هنرمندی که اغلب از رنگ اکریلیک استفاده می‌کرده اندی وارهول بوده است. او به خاطر آثار هنری پاپ خود مشهور است و یکی از برجسته‌ترین قطعات او مریلین دیپتیک است.
۳- رنگ آبرنگ
آبرنگ نوعی رنگ است که طی چندین سال به سرعت محبوبیت زیادی پیدا کرده است! آبرنگ همچنین آكوارل (به زبان فرانسوی) نامیده می‌شود و از رنگدانه‌هایی ساخته می‌شود كه در آن از یك محلول آب (با صمغ عربی) به عنوان چسب استفاده می‌گردد به همین دلیل قلم مو رنگ مخصوص آبرنگ استفاده کرد. آبرنگ به طور معمول روی کاغذ رنگ‌آمیزی می‌شود و از رنگدانه‌های معلق در محلول با پایه‌ی آب ساخته می‌شود. رنگ آبرنگ که به دلیل لایه‌های شفافی که ایجاد می‌کند شناخته شده است، حتی در حالت خشک نیز محلول باقی می‌ماند. این بدان معنا است که هنرمندان می‌توانند حتی در مواقعی که نقاشی خشک است برخی اصلاحات را روی آن انجام دهند، اما کارِ تمام شده باید با دقت محافظت شود. بسیاری از تکنیک‌های آبرنگ وجود دارد که هنرمندان برای خلق سبک‌های مختلف هنری، از پرتره‌های واقع‌گرایانه گرفته تا مناظرِ شسته شده، از آنها استفاده می‌کنند.هنگامی که به رنگدانه اجازه داده می‌شود آزادانه مخلوط شود و مسیر خودش را روی کاغذ طی کند، اشکالی انتزاعی از جریان آزاد ایجاد می‌شود. در صورت استفاده از تکنیک مرطوب بر روی خشک که محل جریان آب در صفحه را کنترل می‌کند، می‌توان تصاویر واقع‌گرایانه و کاملاً کنترل شده‌ای را ایجاد کرد.اگرچه کاغذ متداول‌ترین محل نقاشی است، اما از آبرنگ می‌توان روی سطوحی مانند پارچه، چوب، چرم و پوست نیز استفاده کرد.
فرض بر این است که رنگ آبرنگ ابتدا توسط مصری‌ها روی پاپیروس استفاده شده است. پس از آن، این روش در آثار چینی یافت شد و خیلی بعدتر (در دوران رنسانس)، اولین آثار آبرنگ در اروپا یافت شد.
آلبراخت دورر (هنرمند رنسانس آلمان) یکی از اولین هنرمندانی بود که از آبرنگ برای ایجاد نقاشی‌های دقیق استفاده کرد. در پایین یکی از مشهورترین نقاشی‌های او به نام «خرگوش جوان» متعلق به سال 1502 را مشاهده می‌کنید.
۴- رنگ نقاشی آبرنگی روی گچ (نقاشی دیواری)
رنگ نقاشی آبرنگی روی گچ (نقاشی دیواری) در زمان رومیان و دوره رنسانس بسیار محبوب بود. نقاشی دیواری شامل استفاده از رنگ بر پایه آب بر روی دیواری است که با گچ تازه پوشانده شده است. گچ هنگام خشک شدن رنگ را جذب می‌کند. این بدان معنا بود که رنگ فقط یک کاربرد سطحی نبوده بلکه در واقع در دیوار تعبیه شده است. نکته منفی استفاده از این روش این بود که تصحیح اشتباهات تقریباً غیرممکن بود و باید در خلق آثار خود از کاردک استفاده می‌شده است . در برطرف کردن ترک از اسپری سیلر یا پرایمر استفاده می‌شود. با جذب رنگدانه توسط گچ، رنگ‌آمیزی روی خطاها آسان نبود (اگرچه این کار گاهی با نوع دیگری از رنگ، مانند رنگ مات یا بی‌جلا انجام می‌شد). هنرمندان به طور معمول هر بار در یک بخش کار می‌کردند. در واقع، اگر امروز به بسیاری از نقاشی‌های دیواری نگاه کنید، می‌توانید بخش‌های مختلفی را که هنرمند در جلسات گوناگون بر روی آنها کار کرده، به وضوح مشاهده کنید.
احتمالاً مشهورترین نقاشی دیواری سقف کلیسای سیستین در واتیکان است. این اثر هنری عظیم توسط میکل آنژ نقاشی شده است.
۵- رنگ گواش
گواش نوعی رنگ است که اغلب در کارهای هنری استفاده می‌شود! این رنگ بسیار شبیه به آبرنگ است اما دارای ویژگی‌های رنگ اکریلیک است. آنچه گواش را از آبرنگ متفاوت می‌کند این است که حاوی گچ است تا باعث شفافیت و بازتاب بیشتر آن شود و بنابراین رنگ سنگین‌تری است. در حالی که گواش به دلیل آبرنگ بودن می‌تواند دوباره مرطوب شود، این نوع رنگ در صورت خشک شدن، مات می‌شود گواش غالباً همراه با آبرنگ استفاده می‌شود. با این حال، از آنجا که پایه‌ی آن آب است، به آب نیز حساس است (و برای جلوگیری از هر گونه مشکل باید نقاشی‌ها را لاک بزنید). یک نوع جدیدتر از آن گواش اکریلیک است که از یک چسب با پایه‌ی اکریلیک استفاده می‌کند که باعث می‌شود رنگ در صورت خشک شدن در برابر آب مقاوم گردد.این نوع رنگ‌ها دارای تنوع رنگی زیادی هستند و بنابراین برای پوستر و کمیک بسیار مفیدند. یکی از هنرمندان مشهور که به خاطر استفاده از گواش مشهور شده هنری ماتیس است.
۶- پاستل
استفاده از پاستل که گاهی اوقات به عنوان «نقاشی خشک» شناخته می‌شود، از قرن شانزدهم محبوب بوده است. فرم چسبناک پاستل که به زمانی برای خشک شدن نیاز ندارد یک راه‌حل آسان و قابل حمل برای هنرمندان ایجاد کرده است. محبوب‌ترین پاستل‌ها – که به پاستیل‌های نرم معروف هستند – شامل گچ هستند، اما پاستل‌های روغنی با قوام مومی نیز در دسترس هستند. رنگ‌ها معمولاً مستقیماً بر روی بوم مخلوط می‌شوند و اگر به دنبال جلوه‌ای از نوع آبرنگ هستید، پاستل‌های محلول در آب نیز وجود دارد. این نقاشی‌ها شکننده هستند، زیرا رنگدانه می‌تواند از روی سطح کَنده شود، بنابراین باید زیر شیشه قاب شود.
۷- انکاستیک
این تکنیک پیچیده به مصر باستان برمی‌گردد و شامل افزودن رنگدانه به موم داغ است. سپس خمیر حاصل به طور معمول روی چوبِ از پیش آماده شده اعمال می‌شود، اگرچه از بوم نیز می‌توان استفاده کرد. سپس از ابزار ویژه‌ای برای شکل‌دهی مایع قبل از خنک شدن استفاده می‌شود. هنرمندان معاصر غالباً از تفنگ‌های حرارتی برای افزایش کارایی رنگ استفاده می‌کنند. گرچه تسلط بر روی نقاشی با رنگ انکاستیک – یا موم داغ – دشوار است، اما می‌توان نقاشی‌های پیچیده‌ای پر از بُعد و رنگ ایجاد کرد.
۸- جوهر
اگر به محبوبیت انواع مختلف رنگ نگاه کنیم، قطعاً جوهر محبوب‌ترین نیست! اما، نقاشی با جوهر قطعاً این روزها بیشتر دیده می‌شود. این سبک را در شبکه‌های اجتماعی تصویری مانند پینترست یا اینستاگرام بسیار مشاهده خواهید کرد.
نقاشی با جوهر تکنیکی است که در اصل از شرق آسیا آمده و برای خوشنویسی استفاده می‌شده است. استادان خوشنویسی سالیان سال آموزش می‌بینند تا ضربه‌های عالی را توسط رنگ ایجاد کنند. هنرمندان از جوهر سیاه نه تنها برای بازتولید اثر هنری جوهر، بلکه انعکاسِ روح آن استفاده می‌کنند.
هنرمند می‌تواند فشار بیشتری را به قلموی خود وارد کند تا ضربات تیره یا سبک‌تری را ایجاد کند. این روزها نیز شاهد تنوع زیادی در جوهرهای رنگی هستیم.
۹- رنگ مات یا بی‌جلا
رنگ مات یا بی‌جلا رنگدانه را با یک ماده چسبناک مانند زرده تخم مرغ ترکیب می‌کند. این رنگ در دوره رنسانس و دوران باستان نیز محبوب بود. نمونه‌هایی از نقاشی‌های رنگ مات یا بی‌جلا از قرن‌ها پیش وجود داشته است. یک نکته منفی در استفاده از رنگ مات یا بی‌جلا این است که وقتی خشک می‌شود نسبتاً شکننده است، بنابراین باید روی یک سطح سفت و سخت اعمال شود. این سطح به طور سنتی یک صفحه چوبی بود. پس از اختراع رنگ روغن، استفاده از رنگ سنتی مات یا بی‌جلا دیگر مورد پسند بسیاری از هنرمندان نبود.
۱۰- رنگ روغن محلول در آب
رنگ روغن محلول در آب شامل مخلوطی از مزایای رنگ روغن و رنگ اکریلیک است. به جای نیاز به مواد شیمیایی مضر مانند سقز برای رقیق کردن رنگ، می‌توان آن را با آب رقیق کرد. همچنین این کار تمیزکاری را بسیار راحت‌تر می‌کند. قلموها را می‌توان تنها با آب و صابون تمیز کرد.
هنرمندان فقط از برخی از انواع رنگ‌ها برای کشیدن نقاشی استفاده می‌کنند. رنگ‌های دیگری مانند انکاستیک، رنگ لعابی و اسپری وجود دارد که مورد استفاده‌ی بسیاری از افراد قرار می‌گیرند. هر نوع رنگ ویژگی‌های خاص خود و مهارت‌های خاص خود را دارد.
